Lider tolaranslı bir gözle bakabilmelidir. Yanında çalışan insanlar onun kadar zeki, tecrübeli, bilgili, hatta akıllı olmaya bilirler. Fakat dünya her türlü insandan ibarettir. Lider böyle çeşitli tuğlaları iyice harçlayarak bir bina yapan kalfaya benzer. Tuğlalardan şikayet etmekle duvar kendiliğinden bitmez.

     Lider etrafındaki insanların ona her şeyi açıkça söyleyebilecekleri bir serbestlik havası yaratabilmesidir. Hakikatler serbest ortamlarda meydana çıkar.

     Lider layık olduğu takdiri görmediği halde inandığı şeyde kuvvet ve inancını kaybetmeden sonuna kadar sebat eden adamdır.

     İş yapmayan adam boş oturuyor demektir. Fakat bilgisinden daha aşağı bir işte çalıştırılan adam da onun kadar boş oturuyor demektir.

     Heyecan küçük şeylerin büyümesini, terside yok olması demektir.

     Kullanılmayan zihinsel enerji evrene kırık bir hayal şeklinde geri döner ve buna benzeyen yeter derecede bir çok vaka sosyal sistemimizi yerinden uçurabilir. Tabiki eğitimsiz kişilerin erdemleri çok azdır. Fenalıklar bu yüzden iyilikten daha çabuk büyür ve daha fazla devamlılık gösterir. Önyargılar birbirimizden uzak tutulmamız için bilgisizlikten yapılmış zincirler halini almıştır. Çalışma hayatı boyunca başkalarını bilen bilgili, kendisini bilen bilgin aranır. Gerilim, üzüntü ve korkuların meydana getirdiği belirtilere karşı göreli bir serbestliğe sahip olmak, vermekle almaktan daha fazla bir tatmin bulma kabiliyeti, başka insanlarla, istikrarlı bir surette karşılıklı tatmin ve yardıma dayanan bir ilişki kurma kabiliyeti, insanın içindeki iç güdüsel düşmanca enerjiyi, yaratıcı ve yapıcı maksatlarla kullanma kabiliyeti, sevme kabiliyeti. Aksaklık nerde diye sorulsaydı, kabahat tamamıyle bende ve ayrı ayrı hepimizdedir. Herkes kendi davranışı ve yaptığı işle etrafında kendi kişisel atmosferini yaratır ve bu atmosferde işletmenin genel iklimini meydana getirir. Eğer daha iyi bir iş ortamını yada dünyada yaşamak istiyorsak, çocuklarımızın bugünden daha iyi ve mutlu bir dünya bırakmak istiyorsak, yeni fikirlere muhtacız. Yeni fikirleri de, düşünebilen dimağlar bulur. Düşünebilmek için de engellerden uzaklaşmak, adam sendeciliği, peşin hükümleri bırakmak ve kimin tarafından olursa olsun bize empoze edilmek istenilen fikirleri kendi kafamızdan düşünmedikçe, mantık süzgecinden geçirmedikçe yerimizde saymak hatta geri gitmek demek olacaktır.

     Eğer astlar "kendi kendilerine hareket etmek" idman ve tecrübesinden yosun bırakılırsa, inisiyatif denilen şeyi devamlı egzersizlerle geliştirmek imkanı sağlanmazsa, bütün teferruatı amirlerinden bekledikleri için kendi kendilerine hareket edemez veya bundan çekinir veya korkarlarsa, eğer onlar kademe sırasıyla aldıkları emirlerde kendi kendilerine düşünmeye, hüküm ve karar vermeye ve hareket etmeye alıştırılmamışlarsa, o korkunç faaliyet günü geldiğinde, ne yazık ki, artık elimizden hiç bir şey gelmez.

     Sebep; Amir mevkiinde bulunanların emirleriyle yapılan herşeyin herhangi şekilde bir eleştiriye uğramasından korkmalarıdır.

     Sebep; Herhangi bir hataları halinde, terfilerinin tehlikeye gireceğini düşünerek kendilerine tanınmış olanlarda bile, astların bu inisiyatiflerini kullanmaktan korkmalarıdır.

     Sebep; Bir taraftan "vasilik etmek" ve koruyuculuk altında çalışmak alışkanlığı, diğer taraftan da ümididir, ki bunlar kumanda prensiplerinin ruhuna karşıt olan "emirlere itaat etmek için verilen emirlere" ve kabiliyetsizliğin bir itirafı ve karışıklığa vesile olan yeni "talimat taleplerine" kadar gider.

     Bu defa yapabileceğine inandığı işlem hakkında bile kararsızlık içine düşmesi kaçınılmaz bir gerçek olur. Hata işi hiç yapmama gayreti içine sürüklemektedir.